|
Fetva Konuları
TAHÂRET/TEMİZLİK
MESH
76. Mest üzerine mesh nasıl yapılır ve bunun şartları nelerdir?
Mest, ayakları bilekleriyle beraber örten bir tür ayakkabıya verilen isimdir.
Mestler üzerine meshin caiz olabilmesi için gerekli olan şartlar şunlardır:
a) Ayaklar yıkanarak alınan bir abdestten sonra giyilmiş olması,
b) Ayağa giyilmiş olarak normal bir yürüyüşle yaklaşık 5 km. veya daha
fazla yürünecek kadar dayanıklı olması,
c) Mestlerin, ayağa giyildikten sonra bağsız olarak durabilecek kadar
sağlam ve kalın olması,
d) Mestlerin her birinde, en küçük ayak parmağının üç katı kadar
genişlikte delik bulunmaması,
e) Suyu emerek hemen ayağa geçirmemesi gerekir.
Mesh, bir nevi hükmî temizlik olup; abdestte bir uzvun, ayağa giyilen mestin
veya yaraya sarılan sargının üzerine ıslak elle; teyemmümde ise toprağa sürülmüş
elle yüz ve kollar üzerine yapılır.
Abdest alırken mestler üzerine mesh etmek Hz. Peygamber’in (s.a.s.) sünnetiyle
sabittir. Nitekim, Hz. Peygamber’in(s.a.s.) abdest aldığını ve mestlerinin
üzerine mesh ettiğini bildiren birçok rivayet vardır (Buhârî, Vudu, 35, 48;
Müslim, Taharet, 72, 73).
Abdestli olarak ayağına mest giyen kimse, mest giydikten sonra ab destinin
bozulmasından itibaren, mukim ise bir gün, yolcu ise üç gün mestleri üzerine
mesh edebilir. Hz. Peygamber (s.a.s.), misafir için üç gün üç geceyi, mukim için
de bir gün bir geceyi mest üzerine mesh süresi olarak tayin etmiştir (Nesâî,
Taharet, 98).
Mestleri mesh ederek abdest aldıktan sonra, abdestli iken ayağından her iki
mestini veya birisini çıkaran bir kişinin, hades (abdestsizlik hâli) ayağına
geçmiş kabul edildiğinden abdestini bozmadan ayaklarını yıkayıp tekrar mestleri
giymesi gerekir. Abdesti yokken çıkarmışsa, tekrar abdest alırken ayaklarını
yıkaması gerekir. Süresi dolduğunda, ab destli ise mestleri çıkarıp ayaklarını
yıkaması yeterlidir; abdestsiz ise ayağını yıkayarak tam abdest almalıdır
(Kâsânî, Bedâiu’ssanâî, 1,9).
|
İman Konuları
