İL        : İSTANBUL

TARİH            : 19.09.2014

بِسْــــــــــــــــمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖيمِ

قُلْ هَلْ يَسْتَوِى الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لاَيَعْلَمُونَ اِنَّمَا يَتَذَكَّرُ اُولُواالْأَلْبَابِ

وَقَالَ رَسُولُ اللهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ:اِذَا مَاتَ الْإِنْسَانُ انْقَطَعَ عَنْهُ عَمَلُهُ إِلاَّ مِنْ ثَلاَثَةٍ:إِلاَّمِنْ صَدَقَةٍ جَارِيَةٍ اَوْ عِلْمٍ يُنْتَفَعُ بِهِ اَوْ وَلَدٍصَالِحٍ يَدْعُو لَهُ

GELECEĞE TUTULAN IŞIK: BİLGİLİ NESİL

Aziz Kardeşlerim!

Okuduğum ayet-i kerimede Rabbimiz şöyle buyuruyor: “De ki, hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu? Ancak akıl sahipleri öğüt alırlar”[1]

Okuduğum hadis-i şerifte ise Peygamber Efendimiz (s.a.s) şöyle buyuruyorlar: “İnsan ölünce üç şey dışında ameli kesilir: Sadaka-i cariye (faydası kesintisiz sürüp giden sadaka), kendisinden faydalanılan ilim ve kendisine dua eden hayırlı evlat.”[2]

Kardeşlerim!

İnsanın uğrunda çaba göstereceği en kıymetli gayelerden birisi bilgidir. Bilgi hem bizim dinimizi anlamamıza vesile olur hem de hayatımıza değer katar. Yaratıcımızın emirlerini anlamak bilgi ile olur. Yaşantımıza mutluluk katmak da bilgi ile olur. O sebeple ilim sahibi olmanın bizim dinimizde değeri yüksektir. Rabbimizin vermiş olduğu bu değer sayesinde Müslümanların öncelikli çabası ilim olmuş; ilme ve ilim sahiplerine her çağ ve coğrafyada saygı gösterilmiştir. Dünya hayatında yüksek itibar görmeye sebep olan ilim, aynı zamanda ilahi rızaya ve cennete ulaştıran en hayırlı amellerdendir. Bunu Efendimiz (s.a.s) şu hadis-i şerifleri ile beyan buyurmaktadır: “Kim ilim için yola çıkarsa Allah ona cennete giden yolu kolaylaştırır. Melekler, hoşnutluklarından dolayı ilim talebesine kanatlarını serer. Sudaki balıklara varıncaya kadar yer ve gök ehli âlim kişinin bağışlanması için Allah’a yalvarır. Âlimin abide (ibadet edene) üstünlüğü, (parlaklık, görünürlük ve güzellik bakımından) ayın diğer yıldızlara olan üstünlüğü gibidir. Kuşkusuz âlimler peygamberlerin varisleridir. Peygamberler miras olarak ne altın ne de gümüş bırakmışlardır; onların bıraktıkları yegâne miras ilimdir. Dolayısıyla kim onu alırsa büyük bir pay almış olur.”[3]   

Hadisi şerifte beyan buyrulan faziletler yanında peygamberlerin bıraktığı yegâne miras olarak ilmin zikredilmesi bize başka bir ufuk açmalıdır. Çünkü Peygamberler insanları doğru yola ileten Rabbimizin elçileridir. Onların izinden giden bizlerin de bırakacağı en kıymetli miras bilgi sahibi bir nesil bırakmak ve bu uğurda gayret göstermek; malımızla bu istikamette çaba sarf etmektir. İlmin ve âlimin çevresinde pervane olmaktır. Zira Efendimiz (s.a.s) bize şöyle bir hedef göstermektedir: “Ya bilen ol, ya öğrenen ol, ya dinleyen ol, dördüncüsü olma helak olursun”[4]

Kardeşlerim!

Bilgi sahibi olmak, hayatın zorlukları ve zararları ile başa çıkmak için en önemli yoldur. Yarınların sağlıklı geleceği bilgi sahibi nesillerle olur. İnancımızı doğru yaşamamız için dini ilim; sağlıklı, onurlu ve müreffeh bir gelecek için de bilgi ile mücehhez bir nesil yetiştirmeliyiz. En hayırlı uğraş budur. Gıpta edilecek, kendisine imrenilecek kimse ilim sahipleridir. Bu fazileti Efendimiz (s.a.s) şöyle beyan buyururlar: “Ancak iki kişiye gıpta edilir: Onlardan biri, Allah’ın kendisine mal verdiği ve Hak yolunda o malı harcamasına imkân tanınan kişi, diğeri de Allah’ın kendisine hikmet verdiği ve onunla hüküm veren ve onu başkalarına öğreten kişidir.”[5]

Kardeşlerim!

Okulların açıldığı bir zaman diliminin arifesindeyiz. Çocuklarımızın bu eğitim ve öğretim dönemini başarıyla geçirmeleri için onların gayretleri yanında bizim teşvik edici tavır ve davranışlarımız da son derece önemlidir. Kötü alışkanlıkların ve yanlış arkadaşlıkların yaygınlaştığı bir ortamda onları bu nevi zararlardan korumak, tehlikelere karşı uyarmak, bu konuda okul yönetimi ile işbirliği içinde hareket etmek önemlidir. Derslerini takip etmek, varsa aksaklıkları tespit edip çözüm üretmek, zamanında ve yerinde müdahale etmek, yetişme çağındaki evlatlarımızı zarar görmemesini sağlayacaktır. Onların geleceği için tercihte bulunurken hem dünya hem de ahiret mutluluklarını dikkate almayı ihmal etmeyelim.

 Hutbemi Peygamberimizin (s.a.s) bir duası ile bitiriyorum: “Allah’ım! Huşû duymayan kalpten, kabul edilmeyen duadan, doymayan nefisten ve fayda vermeyen ilimden sana sığınırım. Bu dört şeyden sana sığınırım.”[6]