Tebbet yedâ Ebî Lehebin ve tebb. Mâ-ağnâ anhu mâluhû vemâ keseb. Seyaslâ naran zâte-leheb. Vemraatuhû hammâlete'l-ha-tab. Fîcîdihâ hablun min-mesed."

Manası: Ebu Leheb'in elleri kurusun, kurudu da. Malı ve kazandığı, ona bir yarar sağlamadı. Alevli ateşe yaşlanacaktır. Karısı da odun hamalı olarak o ateşe girecektir. Gerdanında da liften bir ip taşıyacaktır.