Kur'an-I Kerimi Tanıyalım                       

On Dokuzuncu Cüzün Özeti

1. On Dokuzuncu Cüz Furkan Sûresi 21. ayetle başlar. Sonrasında Şuara Sûresi gelir. Bu Sûre de bittikten sonra Neml Sûresi gelir ve Neml Sûresi 55. ayetle cüz biter.

    Furkan Sûresi

2. 21-34 ayetler arasında ana konu Kuran’dır. Peygamberi tekzip etmeleri, insan peygamber yerine melekten bir peygamber talep edilmesi, peygamber efendimizin:

وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ اِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هٰذَا الْقُرْاٰنَ مَهْجُوراً

Ya Rab, bu halkım Kuran’ı terk etti, diye şikâyette bulunması, Ve

وَكَذٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُواًّ مِنَ الْمُجْرِمٖينَؕ وَكَفٰى بِرَبِّكَ هَادِياً وَنَصٖيراً

Her peygamberin mutlaka azılı düşmanlarının olduğu gibi konular işlenmiştir.

3. 35-44 ayetler arasında Peygamberi, Onun getirdiği hakikatleri tekzip eden halkların helak edildiği ve kendi arzularını ilah edinenlerin akılsızlar olduğu vurgulanır.

4. 45-62 ayetler arasında Allah teâlânın yüceliğinden bahsedilir. Gölgeyi uzatması, gecenin dinlenme, gündüzün de aktivite/çalışma zamanı olduğu, rüzgarın Allah’ın rahmeti olduğu, denizlerin tatlı ve acı olduğu ve benzeri nimetler anlatılır. Tüm nimetlerin yegane sahibi Allah olmasına rağmen insanların Allahı bırakıp da başka tanrılara tapmaları da ayetler arasında anlatılır.

5. 63-77 ayetler arasında ise Rahman’a kulluk yapanların özellikleri anlatılır. Buna göre müminler yer yüzünde ağır adımlarla yürür, cahillerden yüz çevirir, gece vakti namaz kılar, cehennem azabından korunmak için dua eder, infak ettikleri zaman aşırılığa ve cimriliğe gitmez, Allah’tan başkasına ibadet etmez, adam öldürmez, zina etmez, yalan şahitlik etmez, boş şeylerden nazikçe uzaklaşır, Rablerinin ayetlerini duydukları zaman kör ve sağır kesilmez ve

وَالَّذٖينَ يَقُولُونَ رَبَّـنَا هَبْ لَنَا مِنْ اَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ اَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقٖينَ اِمَاماً

Rabbimiz bize eşlerimizden ve çocuklarımızdan bize göz aydınlığı nasip et, bizi Muttakîlerin imamı kıl, diye dua ederler.

قُلْ مَا يَعْبَؤُ۬ا بِكُمْ رَبّٖي لَوْلَا دُعَٓاؤُ۬كُمْۚ فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزَاماً

         De ki: ibadetiniz /duanız olmasa idi rabbiniz ne diye değer versin, ayeti ile Furkan Sûresi biter.

    Şuara Sûresi  

    Mekke döneminde inmiştir. 227 âyettir. Sûre, adını 224. âyette geçen “eş-Şu’arâ” kelimesinden almıştır. “Şu’arâ” şairler demektir.

Surede Ağırlıklı olarak Allah’ın birliği, peygamberlik, vahiy ve âhiret inancı gibi konular ele alınmaktadır. Ayrıca Kur’an-ı Kerîm’den, onun kaynağından, şanının yüceliğinden ve müşriklerin Kur’an karşısındaki tutumundan bahsedilmekte, örnek ve ibret alınması için bazı peygamberlerin kıssaları ve tebliğlerinden kesitler verilmektedir. Bu kıssalarda tarih sürecinde insan karakterinin değişmediğine, bu sebeple insanda gerçeği inkâr etme eğiliminin her dönemde görülebileceğine, insanoğlunun zenginlik, iktidar, nüfuz ve şöhret düşkünlüğüne, kitlesel kültür ve ideolojilere körü körüne bağlılığına dikkat çekilmektedir. Kur’an’ın bir şair tarafından meydana getirildiği iddiaları çürütülmekte; gerçeği kabul etmeyen dönemin şairleri yerilmekte, ancak mümin ve makbul şairlerin de bulunduğu ifade edilmektedir.

6. İlk ayetlerde iman etmeyenlerin peşinden üzülmeye değmeyeceği vurgulanır.

7. 10-68 âyetleri arasında Hazreti Musa’dan ve iman etmeyen firavundan ve ona türlü türlü sıkıntılar çıkaran halkından bahsedilir.

8. 69-104 ayetlerin ilk bölümünde hazreti İbrahim’in duasına yer verilir. Beni yaratan, rızık veren, şifa veren odur. İkinci bölümünde ise imansız bir şekilde ölen birisine kimsenin şefaat edemeyeceği, hiçbir samimi dostunun kalmayacağı vurgulanır.

9. 105-122 ayetler arasında Hazreti Nuh’un mücadelesi anlatılır. Yıllar süren davet ve tebliğine rağmen çok az kişi iman etti. Bunlar bir gemi yaptılar. Allah teâlâ günlerce yağan yağmurlar gönderdi ve bu halkı helak etti. Nuh’un karısı ve oğlu iman etmediği için onlar da boğulanlardan oldular. Kafirler Hazreti Nuh’a dediler ki: Yanındaki fakirleri uzaklaştır, biz gelelim. Hazreti Nuh: Ben müminleri kovmam diyerek onlara cevap vermiştir.

10. 123-140 ayetler arasında Hazreti Hud ve onun iman etmeyen kavmine değinilir. Kavmi diyor ki: Yeter artık, bize vaaz etsen de etmesen de bizim için fark etmez. Biz asla inanmayacağız. Bunun üzerine Allah teâlâ onları helak etti.

11. 141-159 ayetler arasında ise Hazreti Salih’in mücadelesi anlatılır. Aşırılığa giden, ölçü tartıda hile yapan, helal haram ayırmadan her şeyi elde etmeye çalışan ve mucize olarak kayadan çıkarılan deveyi kesmeleri nedeniyle helak edildiler.

12. 160-175 ayetler arasında Lut aleyhisselâmdan söz edilmiştir. Cinsel anlamda sapık olan bir şehre peygamber olarak gönderilen Hazreti Lut uzun yıllar uğraşmasına rağmen onları ikna edemez. Sonuçta Lut’un karısının da aralarında bulunduğu kavmi toplu olarak helak edildi.

13. 176-191 ayetler arasında ise Hazreti Şuayb aleyhisselâmdan bahsedilmiştir. Ölçü tartıda haksızlık yapan, insanların mallarına zorla el koyan bu halk peygamberi de tekzip ettiler. Sonuçta bunlar da helak edildi.

Buraya kadar peygamberlerin mücadelesi anlatıldı. Her peygamber şu sözleri mutlaka söyle: Allah’tan korkun. Bana itaat edin. Ben sizden herhangi bir ücret, geçimlik, para pul, mevki makam istemiyorum. Benim ücretimi Rabbim verir.

14. 192-227 ayetler arasında ise Sûrenin kapanış bölümü yer alır. Peygamber efendimize bir nevi uyarıların ve tavsiyelerin verdiği yerdir. Ayrıca peygamberlerin nasıl mücadele ettikleri örnekleri ile gösterilmiş, peygamber efendimizin örnek alması sağlanmıştır. Uyarı almadan, peygamber gönderilmeden hiç bir yerin helak edilmediği vurgulanmış, iman etmeyen ve sözlerine yalan dolan katan şairler de kınanmış, onların peşinden de azgınlık yapanların gittiği söylenmiştir.

    Neml Sûresi

    Mekke döneminde inmiştir. 93 âyettir. Sûre, adını 18. âyette yer alan “en-Neml” kelimesinden almaktadır. Neml, karınca demektir. Sûrede başlıca, Süleyman peygamber ve Sebe’ melikesi, Belkıs kıssası ile Salih ve Lût peygamberler konu edilmekte, ayrıca mü’minlerin kurtuluşa ereceği, İslâm karşıtlarının kötü akıbetleri, öldükten sonra dirilmek ve kıyamet dile getirilmektedir.

Bir önceki Şuarâ ve bir sonraki Kasas sûreleriyle bir bütünlük arzeden Neml sûresinde Allah’ın birliği, peygamberlik, vahiy ve âhiret hayatı gibi İslâm’ın inanç esasları ele alınmaktadır. Şuarâ sûresinde olduğu gibi bazı geçmiş milletlerin ve bunlara gönderilmiş olan peygamberlerin kıssalarından kesitler sunulmak suretiyle insanlara öğütler verilmekte ve anlatılan olaylardan ibret almaları istenmekte, Hz. Süleyman’ın hükümdarlığı ve Sebe’ kraliçesiyle (Belkıs) olan öyküsüne genişçe yer verilmektedir. Kozmik deliller gösterilerek Allah’ın sonsuz ilmi ve kudreti ispat edilmekte, kalplerde gizlenenler dahil olmak üzere evrende var olan hiçbir şeyin Allah’a gizli kalmayacağı, müşriklerin yaptıklarının ise bâtıl olduğu vurgulanmaktadır. Ayrıca kıyamet alâmetlerinden biri olan dâbbetü’l-arzın çıkarılacağı haber verilmekte, mahşer gününde karşılaşılacak durumlar ve olaylar tasvir edilmektedir.

15. 1-14 âyetler arasında Kuran’ın Allah tarafından indirilmiş olduğu anlatılır. Ayrıca hazreti Musa kıssasından bir bölüm de burada yer alır.

16. 15-44 ayetler arasında Süleyman peygamberden bahseder.

…….. رَبِّ اَوْزِعْنٖٓي اَنْ اَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتٖٓي اَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلٰى وَالِدَيَّ وَاَنْ اَعْمَلَ صَالِحاً تَرْضٰيهُ وَاَدْخِلْنٖي بِرَحْمَتِكَ فٖي عِبَادِكَ الصَّالِحٖينَ

“Ey rabbim!” dedi, “Gerek bana gerekse anne babama verdiğin nimete şükretmeye ve hoşnut olacağın iyi işler yapmaya beni muvaffak kıl. Rahmetinle beni iyi kullarının arasına kat!” Hazreti Süleyman’ın duası, karıncanın uyarı sözlerine tebessüm etmesi, Hudhud isimli kuşun uzak bir memlekete gidip, orada güneşe tapan bir millet ile karşılaşıp bu durumu Süleyman peygambere haber etmesi, Süleyman peygamberin bu kavme bir mektup göndererek tevhid dinine çağırması, Süleyman peygamberin bu kavmin kraliçesi olan Belkıs’ın tahtını istemesi ve hazırda olanlardan birinin göz açıp kapayıncaya kadar geçen sürede o tahtı getirmesi, Belkıs’ın hazreti Süleyman’ın yaptığı sarayda dolaşması gibi konular bu ayetler arasında anlatılır.

17. 45-55 ayetler arasında Salih peygamberden ve onun azgın olan halkından bahsedilir. Lut peygamberden bahsedilerek cüz biter.