Şeyhü'l-İslâm Muhammet bin Abdullah bin
Ahmed el-Halib, ibni Muhammed el hatîb, ibni İbrahim el Hatîb el
Gazzi'dir.
Musannıf'ın torunu Şeyh Muhammed ibni
Sâlih, bu silsileye İbrahim'den sonra "İbni Halil İbni el-Tîmurtâşi"yi
de ilave etmiştir. Muhibbi'nin beyânına göre musannıf müteehhirin
ulemanın itimad ettikleri, sireti güzel, hafızası kuvvetli, mutalâası
geniş büyük bir imamdır. Zamanında onun derecesine yükselen kimse
bulunmamıştır. Şaşılacak derecede muhkem birçok eserleri vardır ki,
onlardan biri de Tenvirü'l Ebsâr'dır. Bu kitap fıkıhta kadri büyük,
faydası çok bir eserdir. Meselelerini son derece incelemiş ve muvaffak
da olmuştur. Şöhreti afaka yayılmıştır. Bu eser onun en faydalı
kitablarından biridir. Onun kendisi şerhettiği gibi ulemadan bir cemaat
ve bu meyanda Şam Müftüsü Alaaddin Haskefi de şerhetmiştir. Birçok
telifatı vardır. (1004) tarihinde altmışbeş yaşında vefat etmiştir.
Eserlerinden bazıları şunlardır:
Kitabü Muînü'l-Mütfi Tühfetü'l-Erkân ve
şerhi Mevahibü'r-Rahman, el fetavây-Meşhûre, Zâdü'l-Fakir şerhi, 'Vikâye
şerhi', "Vehbâniyye" şerhi, Menâr şerhi, Muhtasar Menâr şerhi, Kitabu'l-Eyman'a
kadar Kenz şerhi, tamamlanmamış Dürer hâşiyesi ve birçok risaleler.
Bunların Bunların, meşhurları, Aşere-i Mübeşşere, İsmetü''l-Enbiya,
Hamama Girmenin Âdâbı, Müzarea, Arafat'ta Vakfe, Kerâhiyet, Tasavvuf
hakkında bir risale, Sarf ilmi hakkında bir risale, Katrun-Neda şerhi
vesairedir. Gazze : Filistin'de bir yer olup İmam Şafii ruhimelah orada
doğmuştur. Resûlüllah (S.A.V.)in dedelerinden Hüşim bin Abd-i Menaf da
orada vefat etmiştir.
Timurtaş: "Esmâü'l -Emâkin ve'l Bika" adlı
eserde Harizm köylerinden bir köy olarak gösteriliyorsa da İbni Âbidin
onun bu köyden değil, dedesi Tîmurtâşi'ye nispet edilmiş olmasının daha
akla yakın olduğunu söylemiştir.