“Taassup”, Arapça kökenli bir isim olup sözlükte “bağnazlık” anlamına gelmektedir. Bir görüş ve düşünceye, bir kişi ve topluluğa körü körüne bağlanmak, taraf olmak, akraba ve kavminin fertlerine aşırı ölçüde sevgi gösterip yardımcı olmak ve onları kayırmak anlamlarına gelir.

Hz. Peygamber’e iman etmek farzdır. Hz. Peygamber (sav)’e iman etmek İslam’ın erkânından birisi, imanın da şartlarından bir şarttır. Bundan dolayı her Müslüman’ın O’nun Allah tarafından gönderilmiş bir elçi olduğuna şehâdet etmesi, O’nun Rabbinden getirdiği her şeyi tasdik etmesi ve O’ndan gelen bütün sözleri ve fiilleri kabul ederek, O’nu hayatında kendisine örnek alması gerekir.

Toplumda yalnız kötülerinizin başına gelmeyip herkesi etkileyecek olan beladan korkun Kur’an-ın Müslümanlara yüklediği sorumluluklardan biri de iyiliği yaygınlaştırmaya; kötülüğü engellemeye çalışmaktır:

 Peygamberlerde bulunması gerekli beş nitelikten birisinin Emanet olması, emanetin mana ve önemini ifade etmektedir. Bu sıfat peygamberlerin her yönü ile güvenilir olduklarını ifade eder. Esasen insanların güvenmediği bir kimsenin peygamber olarak görevlendirilmesi düşünülemez. Çünkü peygamber, Allah ile kulları arasında bir elçidir. Böyle bir insan güvenilir olmazsa insanlar ona inanır ve söylediklerini dinlerler mi?

Eski devirlerden değilde son iki-üç asırda günler boyunca verilen ve tarih kitaplarında ayrıntıları ile anlatılan birkaç selâ: 1703’te patlayan ve İkinci Mustafa’nın tahttan indirilmesi ile neticelenen “Edirne Vak’ası” sırasında Edirne ile İstanbul camilerinin minarelerinden günlerce selâ verilmiş,

Abdullah b. Sebe Hz. Osman döneminde Müslüman olmuştur.Yemenli siyahi bir kadının oğludur.Bu
yüzden İbni Sebey’e İbni Sevde (siyahinin oğlu) de denmiştir.Şiiliğin kurucusu olduğu söylenen
Yahudi bir din adamıdır.

Kur’an neden dini Allah’a has kılmak gibi bir kavrama yer vermektedir? Din zaten Allah’ın değil midir? Bunu bir kez daha vurgulamanın mantığı ne olabilir? Bu soruları bu vaazın ilerleyen zamanlarında cevaplamaya çalışacağız

İbadet, Allah’a tazim ve saygı göstermek ve O’nun bize verdiği sayısız nimetlere karşı şükran borcunu yerine getirmektir.

Müslümanlığımız açısından böylesine hayati fonksiyonu bulunan ve mahiyeti gereği  evrilip çevrilebilen kalbin kazanacağı vasıf, onu insana bahşeden kudret tarafından en ince ayrıntılarına kadar tayin edilmiştir.

Kalben Hakk’a vuslatın en kestirme yolu olan ilâhî aşk ve muhabbete erişebilmek için evvelâ gönlün, Hakk’tan uzaklaştıran nefsânî arzulardan arındırılarak Allah’ın zikriyle şeffâf hâle getirilmesi icâb eder ki o gönül, hakkîkatin ve sırların aynası olsun.